Eerder deze week viel mijn oog op de voorpagina van de Pers. Zowaar ging het langste artikel van deze krant op 2 april over spiritisme. De ondertitel luidde:
Praten over geesten en entiteiten is de taboe voorbij. Duizenden mensen kloppen jaarlijks aan bij spirituele hulpverleners om te worden verlost van de onverklaarbare en spookachtige verschijnselen in huis.
Verstandig om dit niet op 1 april op de voorpagina te zetten!Een paar weken terug schreef ook Dag al over spiritualiteit: Nederland zweeft er op los, was de kop. Niet voor niks zijn er zoveel ‘zweefcursussen’ en trekken tv-programma’s als Het Zesde Zintuig en De Nieuwe Uri Geller veel kijkers.
Bij deze toename aan populariteit hoort ook het aanzwellen van scepsis en kritiek. Char ligt onder vuur. Alternatieve genezers worden door de politiek als gevaarlijk afgeschilderd. Maar wie heeft er gelijk bij discussies hierover? Met redeneren en zogenaamde feiten kom je daar volgens mij niet achter. Er zijn niet voor niets talloze voorbeelden van wetenschappelijke onderzoeken waarvan de conclusies elkaar tegenspreken.
Een voorbeeld. De Japanner Emoto heeft aangetoond dat water reageert op meditaties en geluid. Door foto’s te maken van ijskristallen kan dat worden aangetoond. Klassieke muziek bijvoorbeeld levert prachtige symmetrische kristallen op, terwijl heavy metal troebele kristallen produceert. Het tijdschrift Skepsis beweerde een tijdje terug dat de onderzoeken van de Japanner niet deugen en de conclusies dus op drijfzand zijn gebaseerd.
Het verhaal van Skepsis was zo amateuristisch dat ik het met gemak compleet onderuit zou kunnen halen. Althans, degenen die geloven dat Emoto’s onderzoek klopt, zouden mij gelijk geven; degenen die het onzin vinden, zouden juist mijn stuk een flutverhaal vinden.
Dus woorden alleen leiden niet tot de waarheid. We hebben onze intuïtie nodig en een gezonde balans van verstand en gevoel om dichter tot (onszelf en daarmee) de waarheid te komen. Daar hebben we de kern van spiritualiteit te pakken.
Oosterse spiritualiteit en New Age
In het Verre Oosten is het doel van een spiritueel leven het bereiken van verlichting. Verlichting betekent het einde van lijden.
Als je dit wilt bereiken, zul je er veel voor over moeten hebben. Het is dan namelijk de bedoeling dat je al je verlangens laat varen. Volgens Ramesh Balsekar moet je je ook compleet overgeven aan de idee dat je geen vrije wil hebt, alles ligt immers al vast. Middels bijvoorbeeld mediteren zou je af kunnen komen van schuldgevoelens, trots, haat, jaloezie.
Maar hierin schuilt een prachtige tegenstelling welke een zwak punt van de New Age in het algemeen blootlegt: de mensen die op deze (Oosterse) manier proberen terug te keren naar ‘Eenheid’, die mensen verlangen zoveel naar het kunnen loslaten en naar verlichte gelukzaligheid dat ze voortdurend in tegenspraak leven.
Een andere valkuil binnen de New Age ligt in het concept van reïncarnatie. Zelf geloof ik ook in reïncarnatie en zelfs dat de verschillende levens elkaar kunnen beïnvloeden. Echter, als je gelooft dat je nu een ellendig leven hebt omdat je in een vorig leven stout bent geweest, dan houd je jezelf voor de gek. Vooral als je je er om deze reden bij neerlegt. Ook zijn er mensen die geen verbetering brengen in hun leven vanwege de idee dat ze voor hun opoffering over een aantal levens beloond worden.
Eckhart Tolle
Gelukkig wordt dit dubieuze karma concept van oorzaak en gevolg onderuit gehaald door de boeken van Eckhart Tolle. Hiermee komen we bij het neusje van de spirituele zalm in het Westen. Zijn boek De Kracht van het Nu is in 30 talen uitgebracht en heeft jarenlang de New Age boekentoptien gedomineerd zoals de Da Vinci Code dat in de reguliere lijsten heeft gedaan. Vorig jaar kwam Tolle naar Nederland. Zijn lezingen in Luxor in Rotterdam (1500 plaatsen) en de RAI (700 plaatsen) waren net zo snel uitverkocht als de 21 concerten die Prince in Londen gaf (heel snel dus). Hmm, ik zie hier een mooie uitdaging om Tolles gedachtegoed eens kritisch onder de loep te nemen.
Kern van zijn betoog is dat je gelukkiger wordt als je je overgeeft aan het Nu. Psychische ellende komt immers voort uit gedachten aan vervelende gebeurtenissen uit het verleden of zorgen over de toekomst. Dat is natuurlijk een fantastisch inzicht en hij legt het ook nog eens mooi en krachtig uit. Als iemand voor het eerst een spiritueel boek wil lezen en mij om een tip vraagt, raad ik doorgaans de Kracht van het Nu aan.
Toch leunt Tolle enorm tegen het boeddhisme aan. Dat blijkt uit de talloze voorbeelden uit het Boeddhisme die hij gebruikt om zijn verhaal kracht bij te zetten. Daarnaast adviseert hij met zoveel woorden om je ego te laten varen. Zijn definitie van ego is: je gecreëerde onechte zelf als gevolg van identificatie met je analytische geest. In de spirituele literatuur zijn er veel verschillende definities van ego. Meestal wordt daarbij beweerd dat je er van af moet komen.
Seth
Mijn voorkeur gaat uit naar een andere benadering, die van Seth. Hij stelt dat je ego in wezen een brugfunctie heeft en boodschapper is tussen het innerlijke zelf en de driedimensionale buitenwereld. Nu is het inderdaad zo dat ons ego vandaag de dag zich meer op de buitenwereld richt. In dat opzicht fungeert het ego veelal als een dam die andere waarnemingen blokkeert. Niet omdat dit de taak van een ego zou zijn, maar omdat ons geleerd is dat de functie van het ego eerder een belemmerende dan een ontplooiende is. We hebben het ego getraind met oogkleppen op te lopen, wat indruist tegen zijn natuurlijke neigingen. Om met Seth te spreken: “Het ego kan geen rol spelen in een realiteit, die jij het niet wilt laten zien. Het zal je moeilijk kunnen helpen overleven, als jij het niet de kans geeft zijn vermogens te gebruiken om die echte omstandigheden te ontdekken, waarin het zijn werk moet doen. Jij doet het oogkleppen aan en beweert vervolgens, dat het niet kan zien.”
Het is dus zaak om het ego flexibeler te maken en dingen als intuïtie door te laten stromen zodat we het kunnen gebruiken in het dagelijkse leven. We creëren onze wereld op basis van onze gevoelens, emoties en vooral overtuigingen. Ook deze liggen binnen in ons. Willen we in een betere wereld komen te leven, dan moeten we dus meer contact maken met ons innerlijke zelf. Zo zou de functie van dromen in ere hersteld kunnen worden. Iemand die bv. een beetje down is, kan zichzelf voor het slapen gaan de suggestie geven om een vrolijke droom te hebben. De vrolijke droom die daadwerkelijk volgt, werkt door in de gemoedstoestand overdag.
Ook innerlijke zintuigen, zoals helderziendheid, maken normaliter deel uit van ieders persoonlijkheid. Als we die leren gebruiken, kunnen we wijzer, productiever en gelukkiger leven omdat we beginnen te begrijpen waarom we hier zijn, individueel en als mensheid.
En het gebruik van telepathische vermogens bijvoorbeeld, betekent dat we in familie, in zaken of sociale contacten intuïtief gewaar zullen worden wat de andere persoon ons zegt: we zullen weten wat er achter de woorden steekt. Wij zullen de woorden ook zelf beter gebruiken om onze innerlijke gevoelens mee te delen, omdat we zullen weten wat die gevoelens zijn. We zullen er niet bang voor zijn of vinden dat we ze moeten toedekken. (Zie De Seth materie blz. 282).
In het hele gebeuren gaat het er om, om onszelf te vertrouwen, inclusief onze emoties, verlangens en gedachten. Over gedachten gesproken. Natuurlijk is het zo dat het krachtpunt in het Nu ligt en meditatie gewenste rust kan geven. Maar ware spontaniteit bijvoorbeeld, heeft te maken met het vertrouwen van en het handelen naar je ingevingen. In de bijlage (op http://bijlage.blogspot.com/) bij het verhaal over Psychiatrie wordt ook het belang van ingevingen (gedachten) benadrukt.
Eckhart Tolle versus Seth
Laten we nu even terugkeren naar Eckhart Tolle. Een interview met hem heeft de veelzeggende titel "Denken is een parasiet die het bewustzijn opeet". Dit staat er:
Een ’groot inzicht’ op dit vlak kreeg Tolle tijdens een gesprek met een boeddhistische zenmonnik. „Hij zei tegen mij: ’mensen begrijpen zen niet, omdat het zo eenvoudig is. Zen gaat namelijk over ophouden met denken.’ Toen begreep ik dat datzelfde ook met mij was gebeurd. Na de nacht van mijn bewustzijnstransformatie was de activiteit van mijn geest met minstens tachtig procent afgenomen."(…)De metamorfose van een ‘angstige, depressieve en overgevoelige jongeman’ naar een gevierd leraar lijkt een grote test voor het ego. Tolle: ‘Het is een uitdaging om door anderen als “speciaal” te worden gezien, terwijl ik weet dat precies het tegenovergestelde het geval is. Ik ben niet speciaal, ik ben in feite compleet onbelangrijk. De persoon die ik ben, heeft niets van doen met de lessen die ik overbreng. De lessen komen voort uit een staat van aanwezigheid. En die staat kan er alleen maar zijn, omdat de persoon zo onbelangrijk is geworden. Het is juist de afwezigheid van de persoon die maakt dat het gebeurt. Als ik dat vergeet, dan verval ik weer in de egoïstische illusie. Dat is bij verschillende leraren gebeurd, na jarenlang te zijn gebombardeerd met projecties van “speciaal te zijn”. Ze gingen er zelf in geloven. De essentie is dat ik voortdurend blijf beseffen dat ik eigenlijk niets doe. Ik heb bereikt dat ik me realiseer dat ik niemand ben.’ Even is hij stil. Dan met een schaterlach: ‘Dat is niet bepaald iets om trots op te zijn, toch?’
Oh help! Alles lijkt er op gericht te zijn om het ego en zowat de hele persoonlijkheid als onbelangrijk te bestempelen. De lessen komen voort uit een staat van aanwezigheid?? Uit een staat van bewustzijn! Een bewustzijn dat meer gericht is op de ziel dan jij en ik gewend zijn. We kunnen daar veel meer mee bereiken als we de aard van ons bewustzijn spelenderwijs onderzoeken. En als we veevolgens trots zijn op onszelf en plezier hebben in wat we als individuen in de wereld neerzetten; en als we de innerlijke zintuigen leren gebruiken.
Maar het ontwikkelen van deze zintuigen, onze hogere vermogens, en het stimuleren van enige creativiteit in deze zin, staat bepaald niet hoog op het prioriteitenlijstje van onze gerespecteerde vriend Tolle! Daarom: als iemand geïnteresseerd is in theorieën over hoe het leven in elkaar zit en hoe van deze kennis gebruik te maken, raad ik altijd de Seth-boeken van Jane Roberts aan.
Spirituality
A while back, on the 4th of April 2008, my attention was caught by the front-page of the Pers. It turns out that the longest article of this newspaper was about spiritualism. The subtitle read:
Talking about ghosts and entities is no longer taboo. Each year, thousands of people visit spiritual helpers to deliver them from the inexplicable and ghostly phenomena in their homes.
Wise to not put this on the front page on the 1st of April! A few weeks before that, the newspaper Dag also wrote about spirituality: 'The Netherlands is spiritualizing it up', was the heading. No wonder there are so many 'spiritual courses' and so many TV-programs, such as The Sixth Sense and The New Uri Geller, that are attracting a lot of viewers.
Along with this increase in popularity, there is also a rise in the amount of scepticism and criticism. Char is under fire and alternative healers are portrayed as dangerous by politicians. But who is right in these discussions? I don't think you will find out by means of simple reasoning and so-called facts. There is a good reason why there are so many examples of scientific studies of which the conclusions contradict one another.
An example. The Japanese Emoto has demonstrated that water reacts to sound and meditation. This can be demonstrated by taking pictures of ice crystals. Classical music provides beautiful symmetrical crystals, while heavy metal produces clouded crystals. A while back the magazine Skepsis claimed that the research conducted by Emoto was not performed correctly, due to which his conclusions weren't based on anything.
The story told by Skepsis was so amateurish that I could undermine it with ease. At least, those who believe that Emoto's research is valid, would agree with me; those that think it is nonsense, would find my story a piece of trash.
So words alone do not lead to the truth. We need our intuition and a healthy balance of intellect and feelings to grow closer to ourselves and thus closer to the truth. And that is where we address the essence of spirituality.
Eastern Spirituality and New Age
In the Far East the goal of a spiritual life is becoming enlightened. Being enlightened will lead to the end of all suffering.
According to their concept, if you want to achieve this, you must be willing to put a lot of effort into it. This is because you are supposed to abandon all your desires. Ramesh Balsekar says you must also completely surrender yourself to the idea that you have no free will, because everything is already determined. By means of meditation you can rid yourself of guilt, pride, hate, and jealousy.
But herein lies a beautiful contradiction that reveals a weak point of the New Age in general: the people that try to return to this 'Unity' in this (Asian) manner are people who so strongly desire enlightened happiness and the ability to let go that they live in constant contradiction.
Another pitfall in the New Age lies within the concept of reincarnation. Personally I also believe in reincarnation and even that different lives can influence each other. However, if you believe that you are now leading a miserable life because you misbehaved in a past one, then you are really fooling yourself. Especially when you use this as a reason to simply accept your situation. There are also people that do not try to improve their lives because of the idea that they will be rewarded for their sacrifice in a couple of life-times.
Eckhart Tolle
Luckily, this dubious karma concept of cause and effect is completely undermined by the books of Eckhart Tolle. This brings us to the cream of the spiritual crop in the West. His book The Power of Now has been published in 30 languages and has dominated the New Age top ten best books list in the same way that the Da Vinci Code did in the regular lists. Last year Tolle came to the Netherlands. His readings in Luxor in Rotterdam (1500 seats) and the RAI (700 seats) were sold out just as fast as the 21 concerts that Prince gave in London (very fast). Hmm, I see a great chance for me to critically examine Tolle's ideas.
The gist of his argument is that you will be happier if you surrender to the Now, since psychic misery develops from thought of unpleasant events from the past and worries about the future. Of course, that is a wonderful insight and he also puts it in a nice and powerful manner. If someone wants to read a spiritual book for the first time and asks me for a tip, I would usually recommend The Power of Now.
But, Tolle's ideas are very close to those of Buddhism. This is evidenced by the numerous examples of Buddhism that he uses to empower his story. He also advises you to abandon your ego. His definition of ego is: your created false self as a result of identification with your analytical mind. In the spiritual literature there are many different definitions of ego. Usually the books claim that you should get rid of it.
Seth
I prefer a different approach, that of Seth. He states that your ego functions as a bridge and that it is the messenger between the inner self and the outer three-dimensional world. Now it is true that our ego is focused more on the outside world nowadays. In that respect the ego mostly functions as a barrier that blocks out other observations. Not because this would be the task of the ego, but because we have been taught that the function of the ego is to restrict rather than to develop. We have trained the ego to walk with blinders on, thus going against its natural inclinations. To speak with Seth: "The ego cannot play a role in a reality that you don't want to show it. It will be hard for your ego to help you survive if you don't give it the chance to use its abilities to discover the real-life conditions in which it has to do its job. You put the blinders on and then claim that it can't see."
It is therefore important to make the ego more flexible and allow things such as intuition to flow through so that we can use it in our daily lives. We create our world based on our feelings, emotions, and above all; our beliefs. These also lie within us. If we want to live in a better world, then we have to contact our inner self more. That is how the function of dreams can be honourably restored. Someone that is a bit down for example, can make himself the suggestion to have a happy dream before going to bed. The happy dream that actually follows will be reflected into the mood during the day.
Also inner senses, such as clairvoyance, are normally part of one's personality. Properly utilized, they also show us the mitacle of physical existence and our place in it. We ca nlive a wiser, more productive, happier physical life because we begin to understand why we are here, individually and as a people.
And the use of, for example, telepathic abilities means that we will intuitively become aware of what other people are saying to us when dealing with family, business, or social contacts: we will know what is the words. We will also use words better to communicate our inner feelings, since we will know what those feelings are. We will not be afraid of them or feel the need to cover them up. (See The Seth material pg. 277).
Overall it is about trusting ourselves, including our emotions, desires, and thoughts. Speaking about thoughts: of course the point of power lies in the Now and meditation can give the desired rest, but true spontaneity for example has to do with trusting your hunches and acting on your hunches. In the attachment (on http://bijlage.blogspot.com/) in the story about Psychiatry the importance of hunches (thoughts) is also emphasized.
Eckhart Tolle versus Seth
Let us get back to Eckhart Tolle for a moment. An interview with him has the significant title 'Thinking is a parasite that eats the consciousness.' It says:
Tolle got a 'great insight' in this area during a conversation with a Buddhist Zen monk. "He said to me: 'people do not understand Zen, because it is so simple. Zen is all about stopping to think.' Then I understood what had happened to me. After the night of my consciousness transformation, the activity of my mind has decreased with at least eighty percent."(...) The metamorphosis from an ´anxious, depressed, and hypersensitive young man´ to a celebrated teacher seems like a big test for the ego. Tolle: 'It is a challenge to be seen as "special" by others, even though I know that the exact opposite is true. I am not special, I am in fact completely irrelevant. The person that I am has nothing to do with the lessons that I teach. The lessons come forth from a state of presence. And that state can only come to exist when the person has become so unimportant. It is precisely the absence of this person that causes it to happen. If I forget this, then I will fall back into the egoistical illusion again. That has happened to various teachers, after having being bombarded with projections of "being special". They started believing it themselves. The main thing is that I try to constantly remain aware of the fact that I am actually doing nothing. I have reached the point that I have realized that I am in fact nobody.' He is quiet for a moment. And then with a roar of laugher: 'That is not exactly something to be proud of, right?'
Oh help! Everything seems to be focused on signing off the ego (and even the whole personality) as unimportant. The lessons come forth from a state of presence? From a state of consciousness! A consciousness that is focused more on the soul than you and I are used to. We can achieve a lot more if we research the nature of our consciousness in a playful manner. And if we are proud of ourselves afterwards and enjoy what we put on this world as individuals; and if we learn to use our inner senses.
But the development of these senses, our higher power, and the stimulation of any creativity in this sense, is certainly not high on the priority list of our highly respected friend Tolle. Therefore, if anyone is interested in theories about how life works and how we should make use of this knowledge, I always recommend the Seth-books by Jane Roberts.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten